Zoe Kazan, nowa Manic Pixie Dream Girl

Zanim rozpocznie się oscarowa gorączka, zanim cokolwiek napiszę o Birdmanie, zanim obejrzę wszystkie (została tylko Selma, plus z aktorskich Dzika droga, Dwa dni, jedna noc) nominowane do Oscara filmy… szybciutko wrzucę tu krótką notkę o moim nowym odkryciu, czyli Zoe Kazan.

W przerwie między „oscarowymi” seansami natrafiłem na bardzo sympatyczny film z Danielem Radcliffem w roli głównej – What If (Słowo na M – w Polsce, The F Word – w Kanadzie i USA). Kom-rom jak kom-rom (swoją drogą z tych ciekawszych), Daniel Danielem, ale odkryciem filmu była grająca główną rolę kobiecą Zoe Kazan (specyficzna, nietypowa uroda). Aktorka jakoś wcześniej nie trafiła na ekran mego telewizora. Chwila szperania w internetach, kilka obejrzanych wywiadów i okazało się, że Kazan ma na koncie kilka filmów, serial i scenariusz do jednego filmu (Ruby Sparks).

Zoe Kazan, nowa Manic Pixie Dream Girl?

Kazan ostatnio wyspecjalizowała się w graniu  Manic Pixie Dream Girl (MPDG). Termin wymyślony przez krytyka filmowego Nathana Rabina oznacza  w dosłownym tłumaczeniu maniakalną chochlikowatą dziewczynę ze snów. MPDG to przeważnie młoda, ładna, szalona, często geekowa dziewczyna, która pojawia się na ekranie po to, by pozytywnie wpłynąć na głównego bohatera, natchnąć go do działania, nauczyć go radości życia.

W przeszłości typową Manic Pixie Dream Girl grały Natalie Portman w Garden State, Kirsten Dunst w Elisabethtown, Zooey Deschanel w 500 Days of Summer.

W Ruby Sparks (7/10) jest typową MPDG (napisała do tego filmu scenariusz). Ślicznotka (The Pretty One 6/10), w której gra podwójną rolę, delikatnie  odchodzi od MPDG.  Ale w  już w Słowo na M (7/10) wraca do roli przyjaciółki, pocieszycielki głównego bohatera. W 2014 roku wystąpiła w świetnym miniserialu HBO Olive Kitteridge (8/10). Zaczynam śledzić karierę Zoe Kazan <3.